Historia Korony Norweskiej

Korona Norweska to jednostka monetarna, której używają na co dzień Norwegowie. Również jest popularnym pieniądzem często obecnym w Polsce ze względu na Polaków pracujących w Norwegii, którzy wymieniają ją na polskiego złotego. Funkcjonowanie Korony Norweskiej rozpoczęło się wraz z utworzeniem Skandynawskiej Unii Monetarnej. Chcecie poznać historię waluty Norwegów ? Zapraszamy do artykułu.

Korona Norweska tak popularna wśród Polaków pojawiła się w roku 1875 po dołączeniu Norwegii do  Skandynawskiej Unii Monetarnej, która była utworzona dwa lata wcześniej przez Szwecję i Danię. Dotychczasowa waluta speciedalera obowiązująca od 1816 roku została zastąpiona Koroną Nowerską. Norwegia do tego czasu znajdowała się pod mocnym wpływem Danii.Po okresie wojen napoleońskich Norwegia znalazłą się w strefie wpływów Szwecji co doprowadziło do unii personalnej i dopiero podczas referendum w roku 1905 odzyskała niezależność. 

Skandynawska Unia Monetarna była bardzo udanym projektem, który bez problemu poradził sobie z dwoma kryzysami finansowymi w latach 1878-1879 i 1907-1908. W tych okresach korona nadal była wymienialna na złoto dając stabilizację norweskiej walucie. 

Początek I Wojny Światowej przyniosła kres Skandynawskiej Unii Monetarnej oraz odejście od standardu złota ale już dwa lata później w 1916 roku przywrócono standard złota. Już po kolejnych czterech latach znowu korona straciła zdolność wymiany na złoto z powodu szybko rosnącej inflacji. 

Aby ratować wartość korony w roku 1926 zdecydowano się na powiązanie kursu wymiany z funtem szterlingiem jednak już 1928 czyli dwa lata później korona  została powiązana ze złotem. Kolejna próba ratowania korony zakończyłą się w 1931 roku gdy Wielka Brytania przestała utrzymywać wymienialność funta szterliga na złoto. Dopiero w roku 1939 gdy korona została powiązana z dolarem amerykańskim dało to chwilową stabilizację. 

Podczas II Wojny Światowej gdy Norwegia była okupowana przez III Rzeszę Niemiecką NOK był powiązany z walutą okupanta czyli marką niemiecką. Podczas okupacji Norwegowie ewakuowali swój bank centralny do Londynu gdzie nadal emitowała była korona ale tzw. londyńska , która była sztywno powiązana z funtem szterlingiem stałym kursem - 17.70 korony londyńskiej za jednego funta szterlinga. 

Po II Wojnie Światowej Norwegia przystąpiła do systemu z Bretton Woods a konkretnie w roku 1946. Na wiele lat do roku 1970 gdy system z Bretton Woods upadł norweska korona miała okres spokojnej stabilizacji. Po tym wydarzeniu mimo wielu prób stabilizacji waluty niestety zakończonych niepowodzeniem doszło do pięciokrotnej dewaluacji korony norweskiej odpowiednio w roku 1976, 1977, 1982, 1984 i 1986.  

Pomimo połączenia NOK z ECU - Europejską Jednostką Walutową czyli protoplastą waluty euro na początku lat 90 nadal nie ustabilizowało NOK i już 1 992 roku z powodu spekulacyjnych ataków norweska waluta nie mogła się ustabilizować. W roku 1994 obywatele Norwegii nie zdecydowali się przystąpić do Unii Europejskiej i została podjęta decyzja o przystąpieniu do EFTA czyli Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu. Norwegia również otrzymałą status kraju wspołpracującego z UE jako członek EOG czyli Europejskiego Obszaru Gospodarczego. 

Obecnie Norwegowie nie są zainteresowani pogłębianiem integracji w ramach Unii Europejskiej jak również nie brana jest obecnie pod uwagę wymiana narodowej waluty Norwegii na euro. 

<< Blog